bu şiirler adımı Leyla’ya çıkarmış
ne yazsam ne çizsem boş
Mecnunvari divane olmamış gönül
hele aşkı hiç bilmemiş gafil
biz aşka töz olmuşuz
sarraf bildiğimiz küçümser
ne çare anlatmakla dolmuşuz
her yanılan bildiği kadardır
şairlerin ortak fikri yeterli
baktığım gördüğüm bir değil
ne mavi daha sonsuz senden
ne buğday senden daha bereketli