Oturma odası, odada açık televizyon, camın kenarında solgun sarı bir ışık saçan abajur, loş ortamda kirli olmadıkları halde kirliymiş gibi görünen tüller, tüllerin arkasında yanıp sönen diğer mutsuz evlere ait bir takım ışıklar, yerde serili -evlendiğimizde Selma’nın annesinin hediye ettiği- desenleri hayatımdan daha karmaşık Bünyan halısı, duvarda karlarla kaplı bir tarlanın ortasından akan buz mavisi ırmağın kenarına serpiştirilmiş çıplak ağaçları gösteren tablo, evlendiğimiz gün düğün salonun girişinde çekilen ve büfenin üzerinde bir yalancı şahit gibi duran fotoğrafımız, her şey ama her şey bizi dinliyor.