Şimdi o günlere yeniden baktığımda her şeyi daha iyi görebiliyorum. Sanki zaman beni arkamdan zorla itekliyormuş gibi... “Geçmişi kabullenmekten başka çaren yok,” diyor yüreğim. “Hayır, ben biraz geçmişte kalacağım,” demek istiyorum. Olmuyor. Pişmanlıklarla yaşanan bir ömrün muhasebesini şimdi yapmak niye?
 
Tüm kapılarımı ardına kadar açmak, önümde serili duran hayatın içine balıklama atlamak istiyorum. 
 
Tüm kapıların kilidini açıyorum.
 
Çıkır, çıkır…
 
Anahtarları denize atıyorum.