Anlamını yalnız yaşayanların bileceği kelimelere döküyorum içimi.
Sevmenin ve ölmenin eskimeyen her ânını yüreğimde yeniden yazarak, taştan çekiçlerle yazarak, kanatarak, tek tek hesaplaşıyorum kendimle.
Ömrümün kahir ekseriyetinde ne düşürdüysem elimden, kimleri kaybettiysem mezar taşlarında, bir bir ekliyorum alnımın çizgilerine.
Ve şimdi içimdeki kaleleri yıkıp, bütün rüzgarlara inat, sulara yazıyorum adımı.