Bu kitapta yer alan yazılar, şiirden yana bir çırpınışın yazılarıdır. Biliniyor, ben de biliyorum elbette. Ne demiş olursa olsun, kimseye öncelediğiniz şiiri okutamazsınız; hiçbir şaire düşlediğini yazdıramazsınız; ama şiirin gereksindiği bilginin sağlanması için durmadan düşünebilir, metinlerde olanı açığa çıkartabilirsiniz. Bu, elde edinilenlerin kullanılmasını sağlar; yinelenmeleri engeller, geliştirici olanın kapısını aralar; yani her yeni şiire olmayandan değil; şiirin vardırıldığı yerden başlama olanağı sunar. Bu yüzden önemlidir şiir düşüncesinin geliştirilmesi ve şiire ilişkin düşünsel her aranış. Gereklidir de…
...
Bilinmelidir ki her şiir insanlığın ortak eylemliliğidir, evrensel bir değerdir çünkü. Okundukça yazılma süreci tamamlanır; gelişir ve daha bir dirilik kazanır. Bu, kendimize rağmen şiirden yana olmamızı gerekli kılar. Yoksa ölüdür her yazılan şiir.
‘Dikkat! Şiir…’ demek, yeterli; ama olmuyor işte. Durmadan şiirden veriliyor. Oysa şiir kimsenin malı değil, olamaz da; zaten bir metnin şiir olması buna bağlı. Umarım, anlaşılır bu.