“Taylan’la ilk kez 2003 yılında, ders ver­diğim seminerde karşılaştık. Göze çarpan bir katılımcıydı: Keskin bir alaycılığın ardı­na gizlediği, içine sığdıramadığı, neredeyse saldırgan bir enerjisi vardı. (Bana kendimin­kini planlama konusunda fikir vermesi için on ünlü yazarın mezarlarının fotoğraflarını gönderdiğini söylersem, belki durum daha iyi anlaşılır) Bu durumun zekâsının habercisi olduğunu umarak neler yazacağını merakla beklemeye koyuldum. Beni şaşırtmadı. Kar­şımda “tam bir ruhsal bir anarşist” vardı. Çev­resindeki, yaşamındaki gözlemlerden yola çı­karak ne kadar toplumsal, kişisel değer varsa hepsine saldırıyor, burjuva ahlakını ve küçük burjuvaları yeren gözlemler, sarsıcı cümle­ler, söz oyunları art arda sökün ediyordu. Yer yer Celine, zaman zaman Kafka! Tabii buna Henry Miller’i de eklemek gerekiyor. Taylan Kara, edebiyatımızdaki mevcut eğilimlerden çok farklı bir yazar; sözcüğün tam anlamıyla yeni bir ses. Ancak Taylan’ı okumak, dikkat ve sabır gerektiriyor ve bence o, bunu hak eden bir yazar. Anlattıklarını daha büyük ya­pıya oturttuğunda romanlarının ses getirece­ğine eminim.”
 
Mehmet Eroğlu
 
Önsözden:
Ey okuyucu, okumak için saatlerinizi verdikten sonra görmeyi arzulayacağınız birçok şey bu kitapta mevcut değildir. Özdeşlik kurmak için aradığınız, bütün o çekici adam ve kadınların aşık olduğu, ağzından yarısı vecize olarak yazılabilecek dolu laflar çıkan bir kahraman ya da yaşamınıza rehberlik edecek mucize bir hayat ilkesini bu kitapta bulamayacaksınız. Ne önemli olduğunuz duygusunu pekiştiren bir paragraf, ne de yükseltmek için malzeme arayışında oldu­ğunuz egolarınıza layık bir kumanya; bunlar için yanlış kitabı elinizde tutuyorsunuz.